Bekijk onze Aftermovie! Wij zijn nog aan het nagenieten van deze geslaagde dag. We willen iedereen bedanken voor de grote opkomst en deelname aan de activiteiten! De geweldige aftermovie is te danken aan filmmaker en fotograaf Koen Horn.

In Grieth (Dld), over de Emmerikse Rijnbrug links af richting Kalkar, tref ik Piet Kramer op donderdagvond voor een ‘termin’. Piet is geboren in het Nederlandse Urk maar woont inmiddels al zo’n 10 jaar in Duitsland. Zijn taal is Nederlands/Duits. Een beetje een mengelmoesje. Zijn moeder is Nederlands en zijn (stief)vader Dennis Herentrey is Duits. Zowel Piet als Dennis werken bij A12 Personeelsdiensten. Piet is de jongste telg van het hele stel bij A12 Personeelsdiensten. En nooit te bang om zijn handen uit de mouwen te steken.

Piet Kramer: “Dennis heeft mij binnen gebracht bij A12 in Duiven. Heb al voor diverse bedrijven gewerkt in de grensstreek. Moet wel een beetje op fietsafstand zijn voor mij maar dat gaat goed. In Duiven weten ze dat ze op me kunnen rekenen en zij doen hun best om binnen een bepaalde straal werk te vinden. Dat gaat goed hoor. Ben ook niet te beroerd om in de nacht te werken in ploegendienst samen met een paar Poolse jongens als collegae. Alleen dinsdag en donderdag lukt niet in verband met trainingen voor mijn voetbal elftal. Ik speel bij 1. F.C. Bocholt in het hoogste junioren elftal onder 18 jaar en sta voorgesorteerd om door te stromen naar het eerste team dat speelt in Regionalliga West (vergelijkbaar met Keuken Kampioen Divisie in Nederland, M.D.). Wil alle opties graag open houden dus mag geen training overslaan. Dat weten ze bij A12 op de planning en ze houden hier rekening mee“.

Piet speelt Links Buiten en is reeds een paar keer van club veranderd. Bij de junioren van 1.F.C. Kleve boterde het niet tussen hem en de trainer en toen waren ze er in Bocholt als de kippen bij om Piet te interesseren en over te laten stappen. Inclusief pendelbus verbinding voor talentvolle spelers. Piet is bezig zijn rijbewijs te halen in Duitsland. Dan heeft hij meer mogelijkheden qua werk en ook qua voetbal.

Kramer: “Dat rijden kan ik al hoor. Alleen het papiertje nog even en dan door. Heb ook al diverse klussen gedaan voor A12 zowel in Duitsland als in Nederland met een Dumper. Daar kan ik goed mee uit de voeten. Wil ook kraanmachinist diploma halen, dat wil ik doen zodra ik mijn rijbewijs heb en wellicht daarna nog wat meer voor groot transport. Doe met Dennis samen nog wel eens een klus in straatwerk in de meest brede zin. Heb wel ambitie om in de toekomst ‘bauleiter’ of hoe zeggen jullie dat eh….. uitvoerder gww te worden.  Maar voorlopig nog even niet, want ik wil kijken hoe mijn voetballoopbaan verder gaat. Ben nog jong”.

Piet ontwikkelt zich dus op diverse terreinen binnen een netwerk van allemaal Duitse vrienden. Zijn taal is voor 80% Duits. Wat brengt hem dan toch bij een Nederlandse werkgever?

Piet: “Ach dat komt eigenlijk omdat ik gewoon mee ging met Dennis en met die mannen van de planning voel ik wel een klik, we doen allebei wat we beloven dus heb nog geen enkele reden om hier in Duitsland te gaan rondneuzen. En naast voetballen heb ik nog een leuke hobby, vissen. Doe ik ook samen met Dennis in het Millingen aan de Rijn net over de grens, vissen met zo’n tentje en bier en barbecue. De Nederlandse vergunningen zijn aantrekkelijker en mijn moeder is onze cateraar want haar roots liggen in Millingen aan de Rijn”.

Maurice Doppen, voorheen onder meer popjournalist en regionaal accountmanager media-sales, is projectmatig interviewer bij Opiniepijlers, zij-instroom vrachtwagen chauffeur en redacteur voor A12. Hij schrijft vanaf 2022 maandelijks columns met personeel van de intermediair in personeelsdiensten uit Duiven.

Van deze man heeft deze zij-instroom distributie chauffeur bij A12 veel hulp en ondersteuning gekregen. Hij was in mijn begintijd nog wel eens vraagbaak als zich een kleine issue onderweg voordeed. Had altijd de juiste antwoorden paraat. Ik heb het hier over Leo van Wijngaarden. Rotterdammer van oorsprong, maar al jaren gelukkig in Doetinchem met partner Ida.

Leo’s loopbaan begint in de bouw. Zijn vader had een aannemersbedrijf samen met een paar broers. Leo: “Ik wilde eigenlijk automonteur worden want daar lag mijn passie maar met de paplepel ingegoten riep mijn vader dus geregeld ‘wordt maar timmerman’ jongen. Altijd werk. Na mijn diploma werd het beter geacht om het ‘vak’ goed te leren bij een paar vreemde ogen zal ik maar ff zeggen. Ook wilden ze natuurlijk voorkomen dat iedere junior automatisch het familiebedrijf invloeide. Kwam bij een aannemer in de buurt van Rotterdam te werken die veel in ruw- en betonbouw deed. Hij had ook twee vrachtwagens lopen met keeper en kraan er op. Mooi spul voor mij. Dat triggerde me om mijn groot rijbewijs te gaan halen. Dat wilde ik ook”.

Van Wijngaarden haalt zijn rijbewijzen in korte tijd en klimt op een van de auto’s. Eentje met een knijper bovenop. Paar jaar gewerkt totdat in de jaren ’80 de crisis toeslaat en hij zonder werk komt te zitten.

Leo: “Ik had toen een buurman in Capelle aan den IJssel. Hij reed taxi op zo’n busje voor mensen met een beperking. In totaal reden er zo’n 150 van die busjes in die regio. Of dat wellicht iets voor mij was? Begin maar met mijn ritten over te nemen als ik op vakantie ben. Toen ik bij dat bedrijf binnen was zag ik dat er naast de busjes ook 5 touringcarbussen op pad werden gestuurd dus toen was het al gauw appeltje/eitje. Begon toen als derde chauffeur op een touringcar rit naar Spanje en toen ging er zeg maar een wereld voor me open. In de zomer reden we pendels naar Spanje. In de winter reden we naar Oostenrijk en Frankrijk en tussendoor tourritten in Nederland. Mooie tijd gehad en je bouwt vriendschappen voor het leven op met je maten waar je vaak de pendels mee doet. Je wisselt elkaar af en bent op elkaar aangewezen. Ook in de vrije tijd die je bijvoorbeeld in Spanje kreeg. We hebben nog steeds contact met elkaar. Er komen over twee weken weer twee maten hier barbecue-tje doen. Zoeken elkaar nog steeds een paar keer per jaar op.”

Van Wijngaarden vertelt over spannende situaties onderweg met sneeuw en smalle straatjes in Spanje maar ook over mooie activiteiten die ze er soms even bij deden zoals bijvoorbeeld voor een Spaanse hotelier waar hij regelmatig kwam. Liet hij in Nederland bijvoorbeeld 50 haringen in vacuüm trekken. Was daar een soort van delicatesse.

Na een kleine 25 jaar vindt Leo het mooi geweest. Hoewel het werk leuk en afwisselend was staat zijn sociale leven op een soort waakvlam. Het werd tijd voor meer regelmaat en die vindt Leo in Apeldoorn. Bij het openbaar stadvervoersbedrijf van Apeldoorn.

Leo: “Half jaartje Apeldoorn gestuurd en daarna volgen Middelkoop transport in Duiven, Setax busvervoer en Gelderse linnen service in Doetinchem. Ik was inmiddels in Doetinchem woonachtig dus mijn wortels had ik hier in de grond gestopt. Laatstgenoemde bedrijf ging failliet dus toen mocht ik weer even een pas op de plaats maken. Kwam op een goed moment in gesprek bij A12 Personeelsdiensten en werd van hot naar her gestuurd. Simone Tang stelde op goed moment, we moeten Leo onderbrengen bij Rensa als een soort vaste chauffeur. En dat is momenteel nog steeds mijn status. Bevalt goed van beide kanten. Werkte aanvankelijk de hele week maar ben nu zo’n drie dagen per week beschikbaar. Moet er een dag worden geschoven dan doen we dat in goed overleg met planning jongens van A12. We helpen elkaar waar nodig. Ondanks dat ik de 65 jaar heb aangetikt stuur ik graag nog even door op deze manier.

Maurice Doppen, voorheen onder meer popjournalist en regionaal accountmanager media-sales, is projectmatig interviewer bij Opiniepijlers, zij-instroom vrachtwagen chauffeur en redacteur voor A12. Hij schrijft vanaf 2022 maandelijks columns met personeel van de intermediair in personeelsdiensten uit Duiven.