Michael Wijnands stapte 11 jaar geleden het kantoor van Frank Huijink in Babberich binnen en is er niet meer weg gegaan. Een ‘no nonsense’ werknemer waar je als werkgever mee ingenomen kunt zijn. Deze column is een terugblik want hij heeft de laatste rit er al op zitten voor A12 Personeelsdiensten. Michael vertrekt in januari naar Curaçao waar hij zijn leven als pensionado voor het grootste deel van het jaar gaat voort zetten.
In gesprek met Michael komt al snel het leed op tafel dat hij te verwerken kreeg. Hij verloor vorig jaar zijn vrouw die plotseling uit het leven is weggerukt middels een hartstilstand. Op Curaçao woont haar hartsvriendin die er een aantal appartementen runt en daar gaat Michael zijn steentje bijdragen aan onderhoud en uitbouw van het een en ander. Wijnands: “En dat is mooi, want ik moet wel wat om handen hebben. Ik kan niet de hele dag op de bank zitten. We zijn daar in de afgelopen jaren al diverse keren samen geweest en het voelt goed voor me om die kant uit te gaan. Daarnaast is het klimaat daar beter voor mijn lijf.”
Michael is een rusteloos type, zo lijkt het want hij zit nooit stil op zijn stoel. Navraag in die richting wijst op een historie aan medische ongemakken die hem tot op de dag van vandaag parten spelen. Eigenlijk is hij een functionerende gehandicapte man. Bedrijfsartsen hebben Michael meerdere keren voor 100% afgekeurd, maar dit heeft hij zelf meerdere keren aangevochten met positief resultaat.
Wijnands startte zijn loopbaan bij een boomkwekerij in Lichtenvoorde waar hij als enige zwaar werk deed omdat anderen dit vanwege lichamelijke klachten niet meer aan konden. Wijnands: “Bomen van 300 kg tilde ik dagelijks want iemand moest het doen. Op een goed moment kreeg ik op weg naar het werk een bromfiets ongeluk waarbij ik achter de achterbumper van een tegemoet komend volkswagenbusje bleef haken met mijn been. Zal je de details besparen maar mijn linkerbeen was versplinterd en de chirurg zei dat amputeren de beste oplossing was. Heb ik toen met een minimale kans van slagen ‘Nee’ tegen gezegd. Met goede afloop gelukkig, want ben weer op de been gekomen met veel geluk en doorzettingsvermogen. Maar ben wel als gevolg daarvan scheef gaan lopen met als consequentie dat in mijn rug een paar wervels scheef staan, dus ik ervaar sindsdien wel vaak hinder in mijn functioneren.”
Michael vond het noodzakelijk om zich om te scholen en haalde alle rijbewijzen die je maar kunt halen en ging aan de slag bij meerdere transportbedrijven in de Achterhoek en last but not least A12 Personeelsdiensten. “Ik had dan wel mijn beperkingen, maar aan rijden heb ik nog nooit een hekel gehad. Ondanks het feit dat bedrijfsartsen met adviezen kwamen om me af te keuren i.v.m. mijn lichamelijke gesteldheid, dacht ik dat gaan we nog even niet doen. Daarnaast had ik in een groot deel van die periode nog een (bij)baan bij showorkest ‘Superfly’. Daar was ik roadie en invalbassist (als de bassist de leadzang deed bij een aantal nummers dan speelde ik de baspartij, MD). Iedere vrijdag, zaterdag en zondag waren we onderweg in binnen en buitenland. Mooie tijd hoor, maar het kwam wel voor dat ik op maandagmorgen bij de werkgever werd afgezet zodat ik op tijd mijn rit kon starten. Die modus was er toen en gelukkig kon ik met weinig slaap goed functioneren. Nu nog steeds is een paar uurtje slaap voor mij voldoende”, aldus Michael.
In 2011 startte Michael bij A12 Personeelsdiensten, toen nog gevestigd in Babberich. Michael: “ Ik ben bij A12 tot volle tevredenheid gedetacheerd geweest bij verschillende transportbedrijven zoals Rensa. Bij Rensa heb ik veel en lang gewerkt, zowel bakwagen als trailer en ik kreeg daar een soort van vaste route. Klanten waren blij met me omdat ze van me op aan konden. En ik met hen want ik vond het leuk werk. Ik bedacht altijd een oplossing zodat zij tijdig over het benodigde bouwmaterieel konden beschikken. Is wel prettig als er een soort vast klantcontact ontstaat. Vaak startte ik de dag nog eerder dan aangegeven via de planning omdat ik weinig slaap nodig heb. Een enkele keer was ik dan te vroeg op locatie maar dan sprak ik wel eens een goede plek af en was het win/win. Zal het werk zeker gaan missen maar ik ga nu meer aan mezelf denken.”
Maurice Doppen, voorheen onder meer popjournalist en regionaal accountmanager media-sales, is projectmatig interviewer bij Opiniepijlers, zij-instroom vrachtwagen chauffeur en redacteur voor A12. Hij schrijft vanaf 2022 maandelijks columns met personeel van de intermediair in personeelsdiensten uit Duiven
Lees meer blogs